04-08-2008 Monterey

We hebben goed geslapen in het huis van Bill & Janis. Het huis staat, in een voor ons, vrij chique woonwijk. Allemaal grote, vrijstaande huizen met een aardig lapje grond erbij. Hier kun je uit raam kijken zonder dat je ziet wat de overburen aan het eten zijn. Ik weet niet of ik dat de vorige keer al gezegd heb maar hier lopen gewoon herten over de straat! Rebecca heeft een aantal foto’s gemaakt van een hert met haar twee of drie jongen. Ze staken op hun dooie akkertje de weg over en vraten een paar mooie bloemen uit de tuin. Bang waren ze niet. We zijn benieuwd wat Bill en Janis ons voor een ontbijt voorzetten. Arnjo is als de dood dat het weer een zeven granen pannekoek wordt met een prutje van warm fruit. Deze keer krijgen we echter een complete verrassing: Als vooraf je krijgen we watermeloen en het hoofdontbijt bestaat uit: eieren, bacon, toast en jawel gebakken aardappelen.... hoe verzinnen ze het. Maar het smaakt ons goed en het is toch allemaal net wat anders klaargemaakt. Bill en Janis blijken aardige mensen te zijn. Bill is een grote, vriendelijke, praatgrage man. Janis (62 jaar) is volgens mij van indiaanse afkomst: ze heeft trieste, bruine ogen en hele lange zwarte haren die zo droog zijn als gort met hier en daar een grijze pluk. Bovendien heeft ze hele grote, ooit witte, vooruitstekende tanden. Voor de kinderen is het moeilijk niet steeds naar “stervend konijn” te kijken. Na het ontbijt pakken we de boel weer en maken we nog een paar foto’s. We komen langs Hearst Castle. Het is een kasteel in europese stijl ooit gebouwd door een hele rijke man (goudzoeker). De kinderen hebben geen zin om het kasteel te bekijken dus houden we het bij het museum. Een paar kilometer verderop zijn er elephant seals (walrussen). Ze liggen wat te zonnen op het strand en dat terwijl het maar 15 graden is. Ook barst het hier weer van de handtamme eekhoorntjes dus Rebecca maakt daar weer een stuk of 30 foto’s van. We rijden verder de Pacific Coast Highway 1 af. Het is werkelijk een prachtige weg met aan de ene kant de zee en de rotsen en aan de andere kant de bergen en de bomen. Als we in de buurt van Big Sur moeten stoppen voor wegwerkzaamheden zien we zelfs een knots van een roofvogel overvliegen (waarschijnlijk een gier of een adelaar). We stoppen bij cafe-restaurant Ventura. Er zijn grote terrassen met uitkijk op de zee. We rijden verder richting noorden en komen uit in Monterey. Het is hier weer koud. Als we langs de mooie baai van Monterey rijden zien we een pier met zeeleeuwen ervoor. Die moeten we natuurlijk even van dichtbij bekijken. Wat kunnen die beesten roepen zeg: oehhw oehw oehw. Toevallig is er ook nog een heel knus restaurantje in de buurt met uitzicht over de baai.... dus we hoeven niet verder te zoeken.