01-08-2008 Santa Monica

Zoals gezegd hebben we vandaag nog een gratis dag entree bij Universal Studio’s. Er waren nog een paar attracties die we willen doen en verder hebben we vandaag geen “verplichtingen”. Behalve dan dat we weer moeten verkassen. Het volgende hotel is een travelodge in Santa Monica. Omdat we niet de koffers en andere waardevolle spullen in de auto willen laten liggen besluiten we om, na het ontbijt, eerst maar in te checken bij de Travelodge en daarna naar Universal Studio’s te gaan. Qua afstand is het maar schijt-endje dus qua tijd zal het ook niet dramatisch lang zijn..... tenminste dat denken we dus. Ik schat dat we zo rond half 12 (ja, we hebben uitgeslapen tot 10 uur toen moest er nog gedoucht worden) zijn weggereden van het hotel. De tomtom die ons al meerdere malen de verkeerde kant op heeft gestuurd maakt er vandaag helemaal een potje van. Geloof het of niet maar pas tegen 14.30 uur komen we eindelijk aan bij Universal Studio’s. We hebben zowel Hollywood als Beverly Hills meerdere malen doorkruist van noord naar zuid en van oost naar west. Uiteraard ging dat met flink wat bekvechten gepaard: Ik was te traag met het oplezen van de opdrachten van de domdom volgens Arnjo en ik vond dat Arnjo natuurlijk weer veel te hard, te onbezonnen en met oogkleppen op reed. En die arme schapen van kinderen van ons zaten achterin te piepen: “Zijn we er al?”.“Oh, die vlag heb ik al vier keer gezien”. “Pico Boulevard??”.” Daar waren we een uur geleden ook al!!”. “Mama, dit is toch zonde van de dag als we zolang in de auto moeten zitten?” enzovoort, enzovoort. Nou, daar knapte wij dus ook niet echt van op. Maar goed, ergens in de middag waren wij er dus. We hebben de attracties die we nog wilden doen gedaan: The Simpsons (weer in een simulator.... echt geweldig!), Fear Factor Live en Waterworld (één of ander show met veel boem, knal en geschreeuw; ik vond het niks, de kinderen vonden het mwah en Arnjo vond het prachtig......smaken verschillen). Voordat we met vakantie gingen had ik op internet al gezien dat je op de CityWalk kon skydiven.Dat leek mij zo leuk voor de kinderen. In Nederland kun je ook skydiven in zo’n soort kooi maar dan is meteen weer zo duur en doe je dat niet. Hier is ook niet voor niks maar we hadden nog ergens een kortingsbon vandaan getoverd en verder heeft Arnjo gewoon emotieloos z’n portomonnee gepakt en mochten de kinderen dus skydiven. Eerst kregen de kinderen een kort filmpje te zien. Daarna kregen ze nog wat instructies van een instructeur. Vervolgens moesten ze omkleden en toen was het zover. De “kooi” staat gewoon buiten zodat iedereen kan meekijken. Rebecca vond het in eerste instantie een beetje eng dus Veronique ging als eerste “vliegen”. Zowel Rebecca als Veronique vonden het helemaal te gek! (Wij waren vandaag ons fototoestel vergeten.... stom hè?). Gelukkig werd er een dvd gemaakt dus, of je wilt of niet, die gaan jullie zien als je bij ons bent. Om 20.30 uur vonden we het de hoogste tijd om naar ons hotelletje te gaan. We zitten precies tegenover de pier van Santa Monica en we moeten nog iets eten dus we hebben een beetje haast. We tikken ons adres weer in in de domdom en jawel hoor....... we zien alle boulevards weer voorkomen van Beverly tot Santa Monica van Pico tot Wilshire... doordziek worden we ervan. Pas om 22.30 uur komen we aan en dat op een tripje van nog geen 25 minuten. Arnjo gaat nog even met de kinderen op pad voor iets kleins te eten. Ik kruip weer even achter de pc om jullie op de hoogte te houden van onze belevenissen. Morgen (02/08/08) hebben we een stranddag en zondag rijden we langs de Pacific Coast Highway 101 naar Cambria. Leuk jullie berichtjes weer, soms heb ik niet veel zin om weer een verhaal te schrijven maar dan denk ik aan de trouwe lezers (Els & Renee , Michael en Inge, Hans, Mieke en tante Co, ome Jaap en tante Stien en Riny ... hopelijk vergeet ik niemand) en doe ik toch maar weer. Als wij terug zijn van vakantie gaan wij zelf ook alles weer eens lezen want je vergeet zoveel dingen omdat je zoveel meemaakt in zo´n korte tijd. Dus dankzij jullie is ons dagboek compleet... slijm, slijm, walg, walg.