Donderdag 18 juli 2013

Donderdag 18 juli 2013
Na het ontbijt vertrekken we bij de Jungle Rafts. Als we bijna bij de pier zijn begint het even heel hard te regenen. Bij het
keren van de boot worden we nog even lekker nat geregend. Vanaf de pier worden we met een tuktuk naar de bushalte
aan de doorgaande weg gebracht. Volgens de chauffeur van de tuktuk duurt het nog zo'n 20 minuten voordat de bus komt.
Hij heeft klaarblijkelijk verder niet veel te doen want hij zegt dat hij samen met ons op de bus wacht. Zo zitten we
tenminste lekker in de schaduw. Nou ja, lekker.... het blijft erg warm en klam. Na ruim 1 uur komt dan eindelijk de lokale
bus aanrijden. In de bus zitten alleen Thaien. De bus is erg oud en aan het plafond hangen zo'n 8 ventilaroren te draaien.
Na een tijdje stapt er een oud vrouwtje de bus in en komt bij ons in de buurt zitten. Het volgende halfuur gaat ze ons alle
vier van top tot teen zitten bekijken. Wij weten in de tussentijd niet hoe we moeten kijken. Zij vindt het heel normaal.
Na anderhalf uur komen wij aan in Kanchanaburi. De deur van de bus gaat open en tot onze grote verbazing staat er al
iemand klaar om ons naar de volgende bus te loodsen. Als we een paar loketjes passeren komt er opeens een wapperende
arm uit het raam tevoorschijn. We moeten daar tickets kopen voor de volgende bus. Ook hij wist al waar we naar toe
moesten. Heel apart. Binnen no time staan wij bij de volgende bus. Er is echter één probleempje: we moeten plassen. Als
ik dat tegen de conductrice zeg gebaart ze ons om toch in te stappen en dat het wel goed komt. Ik zou niet weten hoe dat
goed moet komen maar we stappen toch maar in (de missen is ook zoiets). Als de bus een paar minuten aan het rijden is en
de grote weg oprijdt stopt hij opeens bij één van de vele groezelige winkeltjes. We kunnen hier even naar de wc. Gewoon
bij die mensen in huis. Het is wel weer zo'n sta-pot. Blijft lastig. En terwijl wij daar met z'n drieen naar de wc gaan zit de rest
van mensen geduldig op ons in de bus te wachten. Snel kopen we nog wat water en wat te snoepen voor onderweg. Voor 80
baht (euro 1,85) hebben we 1,5 liter water, 2 zakjes chips, chocostengels en zijn 3 man naar de wc geweest. Dan gaat de rit
verder. In Suphan moeten we de bus uit. Meteen wordt er voor ons een minibusje geregeld naar Ayutthaya. Rond een uur
of 3 komen we aan in Ayutthaya. Daar nemen een tuktuk naar Promtong Mansion, ons hotel voor die nacht. De eigenaresse
van het hotel is een vriendelijk mens. Ze vraagt waar wij de volgende nacht overnachten (wij hebben maar 1 nacht geboekt
bij haar). Ik vertel haar dat wij morgen met de nachttrein naar Chiang Mai gaan. Of wij al tickets hebben? Nee, die hebben we
niet. Dat is het enige wat ik niet vooraf heb kunnen boeken via internet.Om één of andere duistere reden kon dat altijd wel
maar opeens was het niet meer mogelijk. Ik heb het diverse keren geprobeerd. Volgens de website van Thaise Spoorwegen
zou het echter geen problemen opleveren behalve op bepaalde data in november. Op het moment dat ik zeg dat wij geen
tickets hebben vertelt zij meteen dat een aantal feestdagen aan zitten te komen dit weekend en dat waarschijnlijk de nacht-
treinen naar Chiang Mai vol zitten. Daar word ik even niet lekker van..... wat nu als we overmorgen niet in Chiang Mai aan-
komen? Ik heb alles al geboekt: de overnachtingen, de excursies, noem het maar op. We willen geen risico nemen dus be-
sluiten we om direct naar het treinstation te gaan en treintickets te halen. Rebecca en Veronique droppen we bij Baan Kumpra,
een restaurantje wat ons door de eigenaresse werd geadviseerd, en wij gaan 'even snel' naar het treinstation. Eerst lopen we
in de drukkende warmte, ik weet niet hoelang, door een drukke straat. Ergens slaan we rechtsaf naar de pont. Een super
gammel oranje pontje vaart telkens op en neer. Aan de overkant lopen we nog een eindje naar het treinstation. Het duurt
niet lang of weten dat alle treinen naar Chiang Mai vol zitten en dat geldt niet alleen voor de trein van morgen maar ook
voor de dagen er na. Pas vanaf volgende week woensdag is er weer plek. Ruim 1 uur later komen we weer bij het restaurant
aan. De meiden wilden ons net bellen. Tijdens het eten bespreken we wat we gaan doen. We gaan proberen om een binnen-
landse vlucht te boeken. De eigenaresse van ons hotel zoekt samen met ons naar eventuele vluchten en zegt ook dat ze
morgenochtend zal proberen om een plaatsen in een VIP te regelen. Uiteindelijk weet ze 4 plaatsen voor ons te boeken
in zo'n VIP-bus. Datum vertrek: zondagavond 22.30 uur. Dat is dus 1 dag later dan gepland. Ik moet dus een heleboel omboeken.
Ik ben er tot laat in de avond zoet mee.