25-07-2008 Panguitch

We pakken onze tassen weer in en gaan op pad richting Hoover Dam (Boulder City). Bij een tankstation halen we brood, koffie en limonade. We rijden langs Lake Mead. Het water heeft een hele mooie azuurblauwe kleur. Vlakbij de Hoover Dam komen we in een file te staan wegens wegwerkzaamheden. Behalve in de grote steden waar het verkeer heel druk en chaotisch is zijn de rest van de wegen lekker rustig en prettig om te rijden. Ik las dat het in Nederland ook gelukkig wat warmer gaat worden. Hier is het nog steeds 42 graden. Zojuist zien we een bord hangen met de tekst: “Helicoptervlucht voor 29 dollar” (dat ongeveer 20 euro, bijna voor niks dus). We hebben er geen tijd voor helaas. We komen aan bij de Hoover Dam. Alleen Arnjo vindt het leuk. Wij vinden er geen klap aan. Als Arnjo tegen Rebecca zegt: “maak eens een foto”, vraagt Rebecca: “waarvan eigenlijk?”. We gaan verder richting Panguitch in Utah. Onze volgende overnachting is een bed&breakfast bij mensen thuis. We nemen vanaf de Hoover Dam een binnenweg via Echo Bay naar Overton.Als we rechtsaf zijn geslagen richting St. George en Cedar City daalt de temperatuur naar 22 graden. Dat is dus 20 graden minder dan toen we uit Las Vegas vertrokken. Bij Cedar City gaan we rechtsaf via interstate 14 naar 148 en de 143. We rijden nu dwars door Ceadar Breaks National Park. We zien bergen, veel bomen, gras (!) en bloemen. Ongelovelijk weer wat een verschillen in natuur. Het begint ook nog te regenen onderweg. Tussen de donkere regenwolken zien we af en toe felblauwe lucht, een stuk felgekleurde regenboog en zonnestralen die op roodgekleurde rotsen schijnen: Prachtig. De omgeving doet ons denken aan Schotland en Noorwegen. Vandaag zijn we van Nevada door een klein stukje Arizona naar Utah gereden; 3 staten in 1 dag dus. Als we in Panguitch aankomen is er ook nog een uur tijdsverschil. Wij dachten we rijden richting het oosten dus hebben we een uur extra maar dat hadden we dus even mis. De autoritten vallen steeds qua tijd al vies tegen dus dit is een extra tegenvaller. Maar goed, eindelijk zijn we er dan en als ik huis zie ben ik er meteen helemaal weg van. Natuurlijk lijkt het op de foto die op internet staat maar dan nog leuker (zie: Red Brick Inn Bed & Breakfast Panguitch). De eigenaresse laat ons binnen en vertelt ons iets over de geschiedenis vanhet huis. Vroeger was het een klien ziekenhuisje. Het is heel gezellig en knus ingericht. Als ze onze slaapkamers laat zien zijn we er helemaal weg van. Tenminste Rebecca, Veronique en ik. Arnjo vindt het allemaal maar oude meuk en ziet alle leuke details aan voor overbodige ballast. We frissen ons snel op. Het is al negen uur geweest en we moeten nog eten. Gelukkig zit het restaurant waar we willen eten op de hoek van de straat. Als we er langs op lopen zien we de “kok” in de achtertuin het vlees te grillen. Het restaurant op zich is wat rommelig. Er hangen grote herten- en berenkoppen aan de muur. Er zitten twee ‘echte’ cowboys binnen te eten verder zit het afgeladen vol. Ook staat er nog een jong grietje wat te kermen (zingen?) op het klein podium. Wij houden hier wel van. We moeten een half uurtje wachten dus lopen we een stukje de hoofdstraat af. Als we terug komen is onze tafel vrij. Rebecca en ik bestellen een New York steak en Arnjo en Veronique ieders een T-bone. Wij geloven nooit dat Veronique zo’n groot stuk vlees op kan maar ze eet ‘m toch helemaal op. Het smaakt allemaal weer voortreffelijk. Na het eten gaan we weer terug naar “ons huisje”. Samen met de meisjes bekijken we alle “details”: een oude type-machine, babykleding uit begin 1900 aan een waslijntje, een poederdoosje uit grootmoeders tijd, een hutkoffer (de koffer ziet eruit alsof ‘ie minstens het ongeluk met de Titanic heeft meegemaakt), indiandenspulletjes, oude kookboeken met daarin nog handgeschreven recepten enz enz enz. Mocht je op de website kijken wij hebben de volgende twee kamers: little room on the prairie en Tracy’s Territory. Ik persoonlijk vind dit echt een topper!
Achteraf hadden we aan 1 kamer genoeg maar ja, dat kon ik van tevoren ook niet weten.