27-07-2008 Williams

Om 9.00 uur hebben we alles weer ingepakt en zijn we klaar voor het ontbijt. Vandaag krijgen we een vers stuk cake met zelfgemaakte frambozenjam erin. Daarna krijgen we een omelet en stukjes brood met een soort ragout en plakjes tomaat. Een typisch “Utah’s” ontbijt volgens Peggy. Rebecca en Veronique spelen nog even met Cheyenne. Om kwart voor tien vertrekken we. Op de kruising slaan we meteen linksaf de highway 89 south op. Deze weg zullen we ongeveer 400 km volgen. We zullen via Kanab-Page-Flagstaff naar Williams rijden. We hopen vandaag een beetje op tijd in Williams aan te komen. Vanaf Page komen we haast geen dorpjes tegen alleen een paar een huisjes af en toe. Wij rijden door een indianenreservaat. Bij iedere uitzichtpunt zitten indianen armbandjes en oorbellen te verkopen. Op de foto gaan hebben ze trouwens een hekel aan. De omgeving herkennen we echt uit de indiandenfilms. In Cameron gaan we een Navajo taco eten..... volgens zeggen ze zijn ze daar het lekkerst. Nou hebben wij verder geen voorstelling van een Navajo taco dus wij laten ons verrassen. Om te beginnen was het heeeeeel veel en om verder was het eigenlijk niet iets waarvan we zeiden: “Goh, wat hebben wel lekker gegeten”. Als we in de buurt van Flagstaff komen stuurt de tomtom ons weer eens een weg in die helemaal niet bestaat. Om half zeven komen we aan in Williams. Daar krijgen we ons verloren uurtje weer terug en is het dus half 6. Het motel waar we deze keer zullen overnachten ligt aan de historische route 66. Het ziet er nog leuker uit dan we hadden verwacht. Williams is een klein dorp met veel “cowboy”-invloeden. Heel gezellig dus. Bij het motel zit een restaurantje met drie schommel-picnic-tafels. Het lijkt ons een goed plan om er te gaan eten. Echt, de biefstukken zijn er zo ontzettend lekker! Na het eten gaan we meteen naar boven. De kinderen willen we om 22.00 uur in bed hebben want morgen gaat om 7.15 uur de al weer.