29-07-2008 Los Angeles

Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg. We moeten van Williams helemaal naar Beverly Hills in Los Angeles rijden. Dit is ruim 700 km. De afgelopen weken hebben we wel vaker van de ene naar de andere plaats moeten rijden maar dat waren meestal afstanden tussen de 300 en 500 km. Dit nam toch altijd wel een groot gedeelte van de dag in. Dus vandaag zijn we er op voorbereid dat het een lange dag gaat worden. Ik hoop in ieder geval niet dat we in het donker aankomen in Los Angeles. We moeten de stad helemaal doorkruisen en dat met de wetenschap dat er overval bendes rondhangen (the Bloods en the Crips..... brrrrr). De reis gaat wonderbaarlijk snel! Het is één rechte snelweg en het is niet druk op de weg. Voor het eerst valt het ons op dat de omgeving niet spectaculair is. Het is overal dor en droog (de temperatuur schommelt rond de 32 graden). In de buurt van Los Angeles gaan de twee-baans snelwegen over in zesbaans-snelwegen. Ook wordt het beduidend drukker op de weg. Kilometerslang jakkeren we over de snelweg de stad door. Wij komen niet eens in de buurt van woonhuizen. Uiteindelijk moeten we een keer een afslag nemen en gelijk zitten we op Beverly Hills Boulevard. Ook deze weg is weer kilometers lang. De nummerbordjes lopen tot dik in de 9000. De buurt ziet er niet slecht uit in ieder geval. Na San Francisco begon ik ‘m wel een beetje te knijpen want het hotel wat we de komende drie dagen hebben is een low-budget hotel wat weliswaar midden in Beverly Hills ligt maar wat wat bekend staat als sober en zelfs spartaans..... zoiets verwacht je niet in een nette buurt, toch? Ik ben bang dat er junks en ander gajes rondloopt. Als we uitstappen valt de omgeving ons 100% mee. We lopen naar de receptie en zien gelijk een klein zwembadje. Ook het binnenplaatsje ziet er goed uit. En dan de kamers: prima! Ik denk dat andere mensen gewoon andere eisen stellen aan hotels. Gelukkig maar dat wij tevreden zijn. Op de tv horen we dat er vandaag een aardbevinkje is geweest in Los Angeles. Wij waren onderweg en hebben er niets van gemerkt. Ik merk sowieso weinig van mijn omgeving als Arnjo rijdt. Arnjo en Veronique gaan nog even zwemmen en daarna gaan we eten bij het naastgelegen restaurantje. Als we net wilen bestellen komt er opeens een heleboel rook in het restaurant. Personeel begint heen en weer te rennen en klanten staan op en gaan naar buiten. Het gaat allemaal zo snel. Wat bleek nou: voor de deur was de gevel, vanwege werkzaamheden, afgeschermd met groen plastic. Dat plastic was tegen een heater aangekomen en had vlam gevat. Het vuur had weer een plank aan het smeulen gebracht. Dus vandaar veel rook en stank. Binnen twee minuten waren er maar liefst 3 brandweerwagens ter plaatse. Één ervan was een ladderwagen die meteen in actie kwam. Binnen no-time stond het vol met brandweerlieden. Met vier man gingen ze heel overdreven de plank “blussen”. Het was echt allemaal vrij overdreven en wij vragen ons dan af hoe het gaat als er ergens werkelijk een grote brand uitbreekt. De meisjes vinden het allemaal weer superspannend.